یکشنبه، ۴ آبان ۱۴۰۴
تاریخچه نسبت "طلا به نقره"در این مقاله آکادمی نقره افشان قصد داریم با یکی از مهمترین شاخصهای بازار فلزات گرانبها یعنی نسبت طلا به نقره (Gold-Silver Ratio) آشنا شویم. بطور کلی این نسبت، رابطهی قیمتی میان طلا و نقره را نشان میدهد و درک درست آن برای سرمایهگذاران و تحلیلگران بازار فلزات بسیار اهمیت دارد. در ادامه ترجمه یکی از مقالات تحلیلی در این زمینه که توسط نقره افشان برای شما تهیه شده است را مطالعه می کنید. این مقاله به بررسی تاریخی این نسبت، نحوهی محاسبه و کاربردهای آن در سرمایهگذاری میپردازد.
هر سرمایهگذاری که به بازار فلزات گرانبها علاقهمند است، قیمتهای جاری طلا و نقره را با دقت دنبال میکند. اما برای بسیاری از سرمایهگذاران، نسبت طلا به نقره به اندازهی خودِ قیمت طلا و نقره اهمیت دارد. این نسبت، رابطهی قیمتی بین طلا و نقره را توصیف میکند و نشان میدهد در مقابل ارزش یک اونس طلا، به چند اونس نقره نیاز است. برای مثال، در تاریخ 31 خرداد 1403، قیمت هر انس طلا در بازار ۲٬۳۸۷ دلار و قیمت هر انس نقره ۲۸ دلار بود. بنابراین نسبت طلا به نقره در آن زمان حدود ۸۵ به ۱ محاسبه میشد و می توان این عدد را با یک روز نزدیکتر مقایسه کرد. مثلا در روز چهارشنبه 30 مهر ماه 1404 قیمت انس جهانی طلا، 4،138 دلار و قیمت انس جهانی نقره 48.95 دلار است و نسبت طلا به نقره 84.5 محاسبه شده است. نسبت طلا به نقره، قدیمیترین نرخ مبادلهی پیوسته ثبت شده در تاریخ است. در دوران معاصر، معاملهگران حرفهای «نسبت را معامله میکنند»؛ به این معنا که روی جهت کوتاهمدت تغییرات قیمت طلا یا نقره و نسبت ناشی از آن معامله میکنند.
نسبت طلا به نقره، رابطهی قیمتی بین این دو فلز گرانبها را نشان میدهد.
این نسبت، تعداد انسهای نقرهای را مشخص میکند که با ارزش یک اونس طلا برابری میکند.
در گذشته دولتها این نسبت را برای حفظ ثبات پولی تعیین میکردند، اما امروزه آزادانه با بازار نوسان میکند.
در طول تاریخ، این مقدار نسبتاً پایدار بود اما از قرن بیستم به بعد نوسانات بیشتری پیدا کرد.
معاملهگران و سرمایهگذاران از نسبت طلا به نقره برای پوشش ریسک (hedging) و کسب سود استفاده میکنند.
برای صدها سال، این نسبت تغییر چندانی نداشت، زیرا دولتها آن را برای حفظ ثبات ارز رسمی کشورشان ثابت نگه میداشتند.
در امپراتوری روم، نسبت رسمی ۱۲ به ۱ تعیین شده بود.
در اروپای قرون وسطی، در سال ۱۳۵۰ از ۹٫۴ به ۱ کاهش یافت، اما در دههی ۱۴۵۰ دوباره از ۱۲ به ۱ بازگشت.
دولت ایالات متحده طبق قانون سکهزنی ۱۷۹۲ (Coinage Act) این نسبت را ۱۵ به ۱ تثبیت کرد.

تصویر 1 – تاریخچه نسبت طلا به نقره
کشف ذخایر عظیم نقره در قارهی آمریکا، همراه با تلاش چندین دولت برای دستکاری قیمتهای طلا و نقره، موجب نوسانات شدیدتر نسبت طلا به نقره در قرن بیستم شد. وقتی روزولت رئیسجمهور آمریکا در سال ۱۹۳۴ قیمت طلا را ۳۵ دلار برای هر اونس تعیین کرد، نسبت طلا به نقره شروع به افزایش کرد و در ۱۹۳۹ به اوج خود یعنی ۹۸ به ۱ رسید. پس از پایان جنگ جهانی دوم و توافق برتون وودز ۱۹۴۴ نرخهای ارز خارجی را به قیمت طلا پیوند داد. در نتیجه، این نسبت بهتدریج کاهش یافت. در دههی ۱۹۷۰، دولت آمریکا آخرین قوانین مربوط به استاندارد طلا را کنار گذاشت. پس از آن، نسبت به سرعت افزایش یافت و در سال ۱۹۹۱ به اوج ۹۷٫۵ به ۱ رسید که همزمان است با دورانی که قیمت نقره به کمتر از ۴ دلار در هر اونس سقوط کرده بود. در طول قرن بیستم، میانگین نسبت طلا به نقره حدود ۴۷ به ۱ بود. در قرن بیستویکم، این نسبت عمدتاً در محدودهی ۵۰ الی ۷۰ نوسان داشت و در سال ۲۰۱۸ از آن فراتر رفت و در سال ۲۰۲۰ به اوج ۱۰۴ الی ۹۸ رسید. پایینترین سطح آن در سال ۲۰۱۱ با نسبت ۳۵ به ۱ ثبت شد.
معامله نسبت طلا به نقره، روشی رایج در میان سرمایهگذاران طلا و نقره است. روش معمول این نوع معامله، پوشش ریسک (hedging) است؛ به این صورت که در یکی از فلزات موقعیت خرید (long) گرفته میشود و در فلز دیگر موقعیت فروش (short). برای مثال، فرض کنید نسبت در سطحی تاریخی و بالا قرار دارد و سرمایهگذاران انتظار دارند قیمت طلا نسبت به نقره کاهش یابد. در این حالت، آنان بهطور همزمان نقره میخرند و طلا را در موقعیت فروش کوتاه (short) قرار میدهند.
اگر پیشبینیشان درست باشد، از عملکرد قیمتی بهتر نقره نسبت به طلا سود خالص بهدست میآورند.
سرمایهگذاران بازار طلا و نقره از نسبت طلا به نقره به عنوان شاخصی برای زمان مناسب خرید یا فروش استفاده میکنند. تا زمانی که نسبت در جهتی که سرمایهگذار پیشبینی کرده حرکت کند، این استراتژی سودآور خواهد بود، صرفنظر از اینکه قیمت طلا و نقره بهطور کلی در حال افزایش باشند یا کاهش.
نسبت طلا به نقره از تقسیم قیمت فعلی یک اونس طلا بر قیمت فعلی یک اونس نقره بهدست میآید.
بهعنوان مثال، اگر قیمت طلا ۲٬۰۰۰ دلار و قیمت نقره ۳۰ دلار باشد، نسبت برابر است با:
۲٬۰۰۰ ÷ ۳۰ = ۶۶ به ۱
بالاترین نسبت ثبتشده در سال های اخیر در آوریل ۲۰۲۰ بود؛ پس از آغاز همهگیری کووید-۱۹، زمانی که قیمت طلا بسیار سریعتر از نقره افزایش یافت و نسبت از ۱۲۵ به ۱ فراتر رفت!
از دههی ۱۹۷۰ (زمان کنار گذاشتن استاندارد طلا)، میانگین بلندمدت این نسبت حدود ۶۵ به ۱ بوده است.
در گذشتههای دور، نسبت معمولاً نزدیک به ۱۵ به ۱ نوسان داشت.
نسبت طلا به نقره نشان میدهد برای برابری ارزش یک اونس طلا، به چند اونس نقره نیاز است. این نسبت در بخش عمدهای از تاریخ تقریباً ثابت بود، اما از قرن بیستم به بعد و با آزاد شدن قیمت طلا از کنترل دولتها، نوسانات زیادی پیدا کرد. برخی سرمایهگذاران بازار فلزات گرانبها فقط طلا یا نقره معامله نمیکنند، بلکه بر اساس جهت احتمالی حرکت نسبت معامله میکنند. یعنی بر پایهی پیشبینی خود از روند قیمتی یکی یا هر دو فلز.
در نقره افشان، هدف ما این است که تجربهای لذتبخش و مطمئن از سرمایهگذاری بر نقره داشته باشید...